Trwają na przeciwnych krańcach spectrum - jeden jest światowej sławy pisarzem, autorem "Imienia rĂłży" i samozwańczym człowiekiem świeckim; drugi, hierarchą Kościoła Katolickiego, wymienianym w gronie potencjalnych następcĂłw obecnego papieża. W tej przyjacielskiej, lecz zaciętej szermierce listĂłw i idei, Umberto Eco i Carlo Martini dyskutują nad kwestią aborcji, rolą kobiet w Kościele, etyką i Apokalipsą. Stawiają czoła najtrudniejszym dylematom nowego milenium, świadomi dzielących ich rĂłżnic, wiary i niewiary. Rezultat? Jest oszałamiający. Jakie bowiem są granice wiary? I w co wierzy ten, kto nie wierzy?

Jeśli mamy wieść dialog, to musi on obejmować także obszary, na ktĂłrych nie ma zgody. Ale to nie wszystko; jeśli na przykład laik nie wierzy w "rzeczywistą obecność", katolik zaś - co naturalne - i owszem, to fakt ten nie oznacza wzajemnego niezrozumienia, lecz po prostu szacunek dla przekonań partnera.

Umberto Eco: "Słusznie przywołuje Pan cel tej naszej epistolarnej rozmowy. Chodzi nam mianowicie o zakreślenie wspĂłlnego dla laikĂłw i katolikĂłw pola dyskusji obejmującego rĂłwnież punkty, w ktĂłrych nie ma zgody. Zwłaszcza te, z ktĂłrych powstają głębokie nieporozumienia, znajdujące wyraz w konfliktach na płaszczyźnie politycznej i społecznej."